İslâm insanlar arasında meydana gelecek anlaşmazlıklarda adâleti tesis edecek, zulüm ve haksızlığı önleyecek
birtakım müeyyideler koymuş, gerektiğinde bu müeyyideleri uygulamak için yargı müessesesi vücuda getirmiş ve
yargı yetkisini de hâkime tevdi etmiştir. Hâkimin bu görevi yerine getirirken toplumda yaşanan bütün olayları tek
başına bilmesi ve yaşanan uyuşmazlıklarda kimin haklı kimin haksız olduğunu ayırt etmesi mümkün değildir.
Hasımların karşısında çekişmeyi sona erdirmek ve hakkı sahibine teslim etmek için ispat görevini yürüten hâkim
birtakım delillerden hareket eder. Bu delillerin en kuvvetlisi ikrardan sonra şahitliktir. Zira şahitlik tesirini bütün
insanlar hakkında gösteren bir delildir. Ancak mahkemede bir olay veya hak konusunda beyanda bulunan şahit
başkaları tarafından yanıltıldığı veya bile bile yalancı şahitlik yaptığı için pişman olarak şahitliğinden dönebilir.
İslâm'da yalancı şahitlikten dönülmesi teşvik edilmekle birlikte şahitlikten dönen kimse önceki şahitliği ile bir
hakkın zayi olmasına sebep olmuş ise bundan dolayı birtakım müeyyidelerle karşı karşıya kalabilir. Elinizdeki bu
kitap, İslâm muhâkeme hukukunda şahitliğin önemi, şartları ve şahidin şahitlikten dönmesinin aleyhine ne gibi
sonuçlar doğuracağı meselesini ele almaktadır.